اصول آمادگی جسمانی برای بوکس-قسمت اول(چهارشنبه 89 اردیبهشت 8 ساعت 11:25 صبح )

اصول آمادگی جسمانی برای بوکس

قسمت اول

فزیولوزی ورزش

ما برای انجام کلیه فعالیتهای بدنی خود احتیاج به انرزی داریم.این انرزی توسط غذایی که می خوریم تامین میشود که شامل انواع مواد کربوهیدرات مانند نان و برنج و غلات و...و پروتئین مانند گوشت و تخم مرغ و...و چربی ها مانند انواع روغنها وچربی موجود در گوشت و...و ویتامینها مانند انواع میوه ها و مواد معدنی موجود در همه این موارد و شیر و...می باشد.

در مرحله اول با انجام حرکات بدنی، کربو هیدرات در بدن تبدیل به قند شده و می سوزد و تولید انرزی می کند.اگر به صورت تخصصی به مطلب نگاه کنیم چیزی به نامATPکه منبع فوری انرزی می باشد در عضلات بدن ذخیره شده است که با انجام فعالیت بدنی و انقباض عضلات آزاد شده و به ما قابلیت انجام کار را می دهد و کم کم باز سازی می شود تا برای فعالیتهای بعدی انرزی داشته باشیم.

    حال اگر یک فعالیت شدید اما کوتاهی داشته باشیم، مانند بلند کردن یک وزنه سنگین در مدت چند ثانیه،سریعا ذخیره ATPعضلات خالی می شود تا انجام آن فعالیت ممکن شود.در این مسیر تولید انرزی اکسیزن در عضلات دخالتی نداشته و بدون وجود آن انرزی تولید می شود. به اینگونه فعالیتها فعالیتهای بی هوازی گفته می شود که مسیر تولید انرزی آنها ATP-PCمسیر فسفازن گفته می شود و ورزشهایی مثل وزنه برداری و دو 100متر و پرش و ...از این نوع هستند.

    اما اگر فعالیت ما از نوع شدیدی باشد که 1 الی 3 دقیقه طول بکشد(مثل دو 400 متر) کربوهیدرات به صورت ناقص و بدون حضور اکسیزن شکسته شده و تولد انرزی می کند و سر آخر اسید لاکتیک تولید می کند که انباشته شدن آن در عضلات باعث ایجاد خستگی می شود(همان در بعد ازتمرین سنگین در عضلات که اغلب ما آن را تجربه کرده ایم و باید با انجام حرکات کششی از تجمع اسید لاکتیک جلو گیری کنیم)

دو های 800متر و شنای 100 متر از این نوع مسیر انرزی استفاده می کنند.این نوع فعالیتها هم از نوع بی هوازی اما مسیر اسید لاکتیک هستند.

   دسته سوم فعالیتها فعالیتهایی هستند که طولانی مدت اما با شدت کمتر هستند مثل دو ماراتن که برای تولید انرزی احتیاج به اکسیزن در عضلات دارند.در این نوع فعالیتها هم کربوهیدرات مصرف می شود هم چربی هم پروتئین و...که می بینیم اغلب ورزشکاران این رشته ها لاغر اندام هستند.به این نوع فعالیتها،هوازی می گویند زیرا احتیاج به اکسیزن دارد.

به عنوان مثال چند نمونه از ورزشها و نوع آنها را در ذیل می بینیم:

1-بوکس:90درصد بی هوازی فسفازن+اسید لاکتیک -10درصداسید لاکتیک+اکسیزن

2-کشتی: 90درصد بی هوازی فسفازن+اسید لاکتیک -10درصداسید لاکتیک+اکسیزن

3-دو ماراتن:5درصد بی هوازی-95درصد هوازی

در ادامه، نوع آمادگی علمی جهت ورزش بوکس ذکر می گردد.

هیچ چیزی بهتر از انجام تمرین و فعالیت نیست.پس چرا چرا نشسته ای؟؟!

روش تمرین با کیسه بوکس(سه شنبه 87 مهر 2 ساعت 11:22 صبح )

روش تمرین با کیسه بوکس

کیسه بکس یکی از قدیمی ترین و همچنین کارا ترین وسایل تمرین بوکس می باشد.متاسفانه تاثیرات کیسه بوکس در افزایش سرعت و قدرت و بالا بردن تحمل در بوکسور به طور کامل شناخته نشده است.تولید کنندگاه وسایل ورزشی هر روز وسایل تازه ای را برای ورزش کردن ابداع می کنند اما تاکنون کار چندانی روی کیسه بوکس انجام نشده است.با این حال برای مربیان و دست اندر کاران بوکس ثابت شده است که یکی از بهترین وسایل تمرینی برای بوکسورها کیسه بوکس می باشد.

  اگر یک تایپیست بخواهد در کار خود پیشرفت کرده و با سرعت بالا تری تایپ کند باید از صفحه کلید کامپیوتر یا دستگاه تایپ استفاده کند و روی آن تمرین کند یک بوکسور هم باید برای افزایش قدرت و سرعت مشتهای خود مشت بزند و وسیله این کار کیسه بوکس او می باشد.برای افزایش سرعت و قدرت در ضربات آنچه باید رعایت شود این است که ضربه با نهایت قدرت به کیسه بوکس زده شود.همچنین در هنگاه مشت زنی به کیسه باید دور آن حرکت کرد مانند اینکه با یک حریف واقعی مبارزه می شود.

  قانون تمرین با کیسه بوکس راندهای 2 دقیقه ای و 3 دقیقه ای می باشد که اغلب 4 بار تکرار می شوند.بوکسورهای آماتور در راندهای 2 دقیقه ای و حرفه ای ها در راندهای 3 دقیقه ای به تمرین می پردازند و 1 دقیقه استراحت بین رانده توصیه می شود.بوکسورهای معتبر و حرفه ای برای افزایش توان مبارزهای خود دو روش خاص را پیش می گیرند.یا اینکه زمان استراحت بین راندها را کاهش می دهند مثلا به جای یک دقیقه 30 ثانیه استراحت می کنند یا زمان راندها را افزایش می دهند مثلا آماتورها به جای دو دقیقه 3 دقیقه تمرین می کنند و حرفه ای ها به جای 3 دقیقه 4دقیقه با کیسه تمرین می کنند.مسلما بوکسوری که تحمل 4 دقیقه مشت زنی را دارد در مبارزه 3 دقیقه ای واقعی بهتر عمل می کند.

البته آنطور که تجربه نشان داده است افزایش زمان زمان راندها بهتر از کاهش زمان استراحت بین راندها است.

 تمرین چپ و راست سرعتی(جب و پانچ سرعتی)

این یکی از تمرینات خیلی خوب و مفید با کیسه بوکس می باشد.این تمرین از این قرار است که به مدت 15 الی 60 ثانیه(بر حسب توان ورزشکار)با شدت و سرعت تمام مشتهای چپ و راست طوری به کیسه بوکس وارد می شود که کیسه بوکس فرصت به عقب برگشتن را نداشته باشد.توجه شود که این تمرین باید با حد اکثر شدت و توان اجرا شود.این تمرین یکی از تمرینات پیشنهادی برای افزایش قدرت و سرعت بوکسورها می باشد.

این تمرین به نام تمرین المپیکی هم نام گذاری شده است زیرا در اغلب اردو های المپیک بوکس کشورهای مختلف اجرا می شود.به این نکته باید توجه کرد که این تمرین با کیسه به تنهایی کافی نبوده و باید همراه با بقیه تمرینها اجرا گردد.

یک مثال از برنامه تمرینی با کیسه بوکس:

1- 4 راند 3 دقیقه ای کیسه زدن مهارتی(تمرین روی مهارتها مثلا مشتها و جا خالی و...).

2- 4 راند 30 ثانیه ای چپ و راست سرعتی.

3- در پایان 1 راند 3 دقیقه ای کیسه زدن معمولی.

بین هر راند 1 دقیقه استراحت.

توجه شود که مرحله سوم بسیار مهم است زیرا بدن بوکسور را برای مقاومت در برابر خستگی آماده می کند.

تغییر در تمرینات

پیشنهاد می شود در تکنیک چپ و راست سرعتی زمانها تغییر کند مثلا گاهی به جای 4 راند 30ثانیه ای می توان 10 راند 15 ثانیه ای با 45 ثانیه استراحت بین آنها را انجام داد.اینگونه تغییر در تمرینات می تواند باعث افزایش قدرت و سرعت و توان غیر هوازی در بوکسور شود.

تمرین بوکس قدرتی

یک تکنیک دیگر در تمرین با کیسه بوکس تمرین بوکس قدرتی می باشد.در این تمرین در راندهای 60 الی 90 ثانیه ای با تمام قدرت از انواع مشتهای بوکس مثل پانچ و کراس و آپر کات و هوک... استفاده می شود.

یک مثال از برنامه تمرینی بوکس قدرتی روی کیسه بوکس

1- 3 راند 3 دقیقه ای تمرین مهارتی روی کیسه بوکس

2- 4 راند 1 دقیقه ای تمرین قدرتی روی کیسه بوکس

3- 5 راند 30 ثانیه ای تمرین چپ و راست سرعتی

توجه:بین هر راند 1 دقیقه استراحت.

یک برنامه تمرینی دیگر

* 10 راند 1 دقیقه ای بوکس قدرتی

این تمرین برای بوکسورهای حرفه ای طراحی شده و برای افزایش قدرت ضربات بسیار موثر است.

کلام آخر

کیسه بوکس یکی از بهترین وسایل تمرینی یک بوکسور برای افزایش قدرت و سرعت ضربات دست می باشد.پیشنهاد می شود در تمرین با کیسه بوکس روزهای هفته را تقسیم کنید یعنی مثلا یک روز بیشتر روی مهارت و روزی دیگر بیشتر روی قدرت و سرعت کار کنید.

امید وارم این مطالب مورد استفاده شما علاقمندان قرار گیرد.

ترجمه و تالیف

مسعود خرازی 

منابع:

WWW.ROSSBOXING.COM

WWW.FITNESS-BOXING-TRAINER.COM

تمرینات با وزنه برای بوکسورها(یکشنبه 87 شهریور 31 ساعت 1:22 عصر )

تمرینات باوزنه برای بوکسورها

   باوجود پیشرفت دانش ورزشی اغلب بوکسورها از تمرینات جدی با وزنه خود داری می کنند.با وجود اینکه ورزشهایی مثل فوتبال و بسکتبال و حتی دو و میدانی از تمرینات با وزنه برای بالا بردن قدرت و بهره وری در مسابقات استفاده می کنند اما هنوز بسیاری از بوکسورها بخصوص بوکسورهای قدیمی و حتی معروف تمرینات با وزنه را آنچنان جالب نمی دانند و حرفهایی از قبیل کاهش انعطاف پذیری و کاهش سرعت و خستگی و وقت گیر بودن را می زنند.

چند سال قبل فدراسیون بوکس آماتور آمریکا گزارشی را در زمینه تمرینات با وزنه بوکسورهای معروف اروپایی و امریکایی منتشر کرد.در آن از بوکسورهایی چون اواندر هالی فیلد و شین موسلی و کوستا زیو و...نام برده شده بود که آنها توانسته بودند با تمرینات با وزنه به نتایج مطلوبی در مسابقات دست پیدا کنند.در این متن شما را با چگونگی تمرینات با وزنه و آمادگی برای مسابقه داخل رینگ آشنا خواهید شد.

دو بوکسور را در نظر بگیرید که از لحاظ مهارتی مثل هم باشند.همچنین از لحاظ سرعت هم مثل هم باشند.پس چه چیزی می تواند آنها را از هم جدا و قابل مقایسه کند؟ مثلا استیل مبارزه و جرات و شهامت هم می تواند دخیل باشد.اما اگر این دو هم برابر بود چه؟ اینجا مسئله قدرت و توان مطرح می شود.یعنی در صورت برابر بودن همه چیز بوکسوری برنده است که قوی تر باشد.این با تمرینات با وزنه حاصل می شود.

 تمرینات با وزنه چه کاری انجام می دهد؟

تمرینات با وزنه باعث قوی تر شدن ورزشکار می شود.همچنین تمرینات با وزنه باعث کمتر شدن احتمال آسیب دیدگی عضلات و استخوانها و لیگامنتها می گردد.این نکته را هم نباید فراموش کرد که تمرینات با وزنه باعث افزایش قدرت و توان انفجاری و تحمل غیر هوازی بدن می گردد.بوکس ورزشی است که 70 الی 80 درصد غیر هوازی و 20 الی 30 در صد هوازی است.غیر هوازی یعنی اینکه در یک زمان کوتاه مقدار زیادی انرژی توسط عضلات سوخته می شود که این زمان کم باعث می شود بدن نتواند از اکسیژن هوا استفاده کند.این همان حرکات سریع در ورزش بوکس است. هوازی هم به این معنا است که حرکات با قدرت و سرعت کمتر و در یک بازه زمانی بلند تر انجام می شود و بدن فرصت دارد برای انرژی از اکسیژن هوای تنفسی استفاده کند مثلا دو های ماراتن.البته در بوکس همان حرکتهای جابجایی داخل رینگ حرکات هوازی این ورزش هستند.

تحقیقات ورزشی موارد ذیل را در ورزش بوکس به اثبات رسانده است:

1-تمرینات با وزنه باعث افزایش سرعت بوکسورها می شود.

2-تمرینات با وزنه باعث جلو گیری از خستگی عضلات می گردد:باید دقت شود که خستگی عضلات بیشتر مربوط به تمرینات بیش از حالت مطلوب یا کمی استراحت و یا تغذیه نا مناسب است.

3-تمرینات با وزنه بوکسورها باید با وزنه های نیمه سنگین تا سنگین باشد:باید دقت کرد که تمرینات با وزنه های سبک فقط باعث افزایش توان هوازی بدن می شود اما تمرین با وزنه های سنگین و نیمه سنگین آن هم به صورت سرعتی و انفجاری باعث افزایش قدرت و سرعت می گردد.

4-تمرینات با وزنه باعث انعطاف پذیری عضلات می گردد.

5-حد اقل هفته ای یک بار را به تمرینات با وزنه اختصاص دهید:همانطور که دویدن های متوالی و تمرینات مشت زنی و کیسه زدن و...باعث افزایش توان و مهارت می شود تمرینات با وزنه هم باعث افزایش قدرت می گردد

نکات مهم:

یک بوکسور باید به صورت روتین هفته ای 1 الی 3 بار تمرینات با وزنه را انجام دهد.بیشتر از سه بار درهفته باعث کم آوردن وقت برای تمریناتی مثل کیسه زدن و مهارتی و... خواهد شد.یک بوکسور قوی و بدون مهارت حتما در مسابقه می بازد...

در روزهایی که تمرینات مشت زنی دارید تمرینات با وزنه انجام ندهید.همچنین یک هفته قبل از مسابقه تمرینات با وزنه را قطع کنید.در طول هفته بهتر است یک روز وسط هفته و یک روز آخر را که بعد آن قصد استراحت دارید را به تمرینات با وزنه اختصاص دهید مثلا سه شنبه و پنج شنبه.

چگونه تمرین کنیم

تمرینات با وزنه بوکسورها باید با وزنه هایی باشد که در حدود 60الی 85 درصد از توان ماکزیمم آنها باشد.یعنی مثلا اگر ورزشکار در حرکت پرس سینه حد اکثر توان بلند کردن 50 کیلو آن هم برای یک بار را دارد وزنه های انتخابی او باید بین 30 الی 42 کیلو گرم  باشد.حال تکرار وزنه زدن بستگی به اهداف ورزشکار دارد.

تکرار کمتر با وزنه های سنگینتر باعث افزایش قدرت می شود.تکرار های بیشتر با وزنه های متوسط باعث افزایش قدرت و سرعت می شود.تکرار های زیاد همراه با وزنه های کوچک باعث افزایش قوای عمومی بدن می شود(هوازی)

وقتی یک بوکسور با وزنه کار می کند باید به این نکته توجه داشته باشد که حرکاتش باید سریع و انفجاری باشد.مثلا وقتی که حرکت پرس سینه را انجام می دهد باید حرکت رو به بالا را سرعت و  قدرت انجام دهد.

اما باید مواظب مفاصل و عضلات بخصوص عضلات کمر خود باشد.

تمرینات با وزنه برای یک بوکسور با تمرینات یک بدن ساز تفاوت دارد زیرا اهداف آنها با هم فرق می کند.یک بدن ساز دنبال قدرت و حجم عضلات است اما یک بوکسور در پی قدرت و سرعت.

یک نمونه برنامه تمرینی با وزنه برای بوکسورها:

1-زانوها را کمی خم کنیدو دنبلی را که در زمین است با یک دست گرفته و و در همین حالت آنرا بالای سر ببرید و بعد به حالت اول برگردانید.این کار را در 3 دوره و در هر دوره 5 بار تکرار کنید.

2-پرس سینه با هالتر روی میز پرس.این کار را در 3دوره و در هر دوره 6 بار تکرار کنید.

3-حالت شنا رفتن روی زمین را بگیرید و شنا بروید و در بالا آمدن کف دستها را به هم بزنید(توجه این حرکت همراه با وزنه نیست اما برای تکمیل حرکت پرس سینه باید بلافاصله بعد از آن انجام شود)این حرکت را 3 دوره و در هر دوره 10 بار تکرار کنید.

4-یک هالتر را از روی زمین برداشته و آن را تا بالای سینه بالا بیاورید و دوباره به حالت اول برگردانید.این حرکت را 3 دوره و در هر دوره 4 بار تکرار کنید.

5-روی میز پرس دراز کشیده و یک دمبل را با هر دودست بگیرید و دستها را از پشت آویزان کنید و بعد تا بالای سر بالا بکشید.این کار را در 3 دوره و در هر دوره6 بار تکرار کنید.

6-بارفیکس رفتن همراه با وزنه آویزان به بدن.این کار را 4 دوره و در هر دوره 6 بار تکرار کنید.

7-دو دمبل را با دو دست گرفته و به صورت ایستاده از کنار کمر تا جلوی صورت به صورت یک حرکت 90 درجه بالا بیاورید.این کار را در 3 دوره 12 تایی تکرار کنید.

این یک نمونه تمرینی بود و حتما تمرینات دیگر هم هستند که کارایی لازم را دارند.اما نکته مهم در همه تمرینات با وزنه برای بوکسورها سرعت و انفجاری بودن آنها است.

با امید اینکه این متن مفید واقع شده باشد

.                                         مسعود خرازی

منبع:

WWW.ROSSBOXING.COM

یادگیری بوکس(چهارشنبه 87 شهریور 20 ساعت 2:26 عصر )

راه درست یادگیری بوکس

با سلام به دوستان مدتی بود که به دنبال مقالاتی پیشرفته تر در مورد بوکس و آموزش صحیح آن بودم و بر آن شدم که با ترجمه متون در سایتهای معتبر مطالبی را به دوستان ارائه کنم.حال مطلب زیر را در مورد آموزش بوکس  انتخاب کردم و امید وارم مورد استفاده قرار گیرد.

بوکس ورزش سنگینی است.استقامت و بردباری در این ورزش از ملزوماتی است که این ورزش را از دیگر ورزشها متمایز می کند.بوکسورهای قدیمی با اینکه با جان ودل مبارزه می کردند اما زود هم خسته می شدند زیرا بوکس سالها به دلیل عدم آشنایی انسان به علم فیزیولوژی در آموزش بدنسازی با اشتباهاتی همراه بود.حتی هنوز هم عده ای از جوانان فکر می کنند با بدنسازی با وزنه می توانند بدن قوی تری در بوکس داشته باشند که البته در اشتباه هستند.در این متن سعی دارم راه نمایی های لازم را در مورد آمادگی بدنی بوکسورها ارائه کنم.

بوکسورهای امروزی

بوکسورهای امروزی قوی تر و سریعتر از قدیمی ها هستند.همه اینها به دلیل پیشرفتی است که علم فیزیولوژی ورزشی و علم پزشکی کرده است.ورزش بوکس ورزشی انفجاری است و غیر هوازی.همین باعث سنگینی این ورزش نسبت به دیگر ورزشها شده است.حرکات سریع و پیاپی جب و پانچ و اسلیپ کردن و تحمل ضربات حریف و ... نمونه ای از حرکات غیر هوازی هستند.

بوکس ورزشی غیر هوازی

بوکسورهای قدیمی جهت آماده نمودن بدن خود در مسابقات صبحها مسافت 5 الی 6 کیلو متر را می دویدند.این کار با اینکه برای نفس داشتن در حین مسابقه لازم بود اما کافی نبود آن هم به دلیل غیر هوازی بودن ورزش بوکس.

منظور از غیر هوازی بودن یعنی فعالیتهایی که بدن در یک بازه زمانی کوتاه تحت فشار زیادی قرار می گیرد و در این فرصت کوتاه بدن فرصت استفاده از اکسیژن هوا را ندارد برعکس ورزشهایی مثل دو ماراتن که شدت فعالیت به اندازه بوکس نیست اما در زمان طولانی تری انجام می شود که بدن فرصت استفاده از اکسیژن هوا را دارد.

ورزش بوکس 80درصد هوازی و 20درصد غیر هوازی است.

تمرینات دوره ای Intervals

پس این سوال پیش می آید که یک بوکسور چگونه باید بدن خود را آماده کند؟در جواب باید گفت که تمریناتی به وجود آمده به نام تمرینات دوره ای(اینتروال) که می تواند باعث افزایش استقامت و توان بوکسورها شود.این تمرینات شامل دویدن در مسافتهای 200-400-600-800 متری با استراحت در بین این دویدنها است.برای بوکسورهای آماتور که در راندهای 2 دقیقه ای مبارزه می کنند مسافتهای 600 متری مناسب است و برای حرفه ای ها که در راندهای 3 دقیقه ای مبارزه می کنند مسافتهای 800 متری خوب تشخیص داده شده است.لازم به ذکر است تعداد تکرار این تمرینات باید بیشتر از تعداد راندهای مسابقه باشد.مثلا اگر مسابقه 4 راند است تمرینات دوره ای باید با 5 الی 6 بار تکرار باشد.

نمونه ای از تمرینات اینتروال در زیر آمده است:

1-5/1 کیلومتر دویدن آرام جهت گرم کردن بدن.

2-6بار دویدن مسافت 600 متر با یک دقیقه استراحت بیت هر دویدن.

3-800 متر دویدن آرام جهت سرد کردن بدن.

تمرینات دوره ای باعث افزایش کارایی سیستم گردش خون شده و توان را افزایش می دهد.باید دقت کرد که کم کم با قوی تر شدن بدن می توان زمان دویدنها را کمتر کرد یعنی با سرعت بیشتری دوید.

یک نمونه دیگر از تمرینات دوره ای:

1-5/1 کیلومتر دویدن آرام جهت گرم کردن بدن.

2-2 بار دویدن مسافت 800 متر با یک دقیقه استراحت بین هر دویدن.

3- 4 بار دویدن مسافت 400 متر با یک دقیقه استراحت بین هر دویدن.

4- 4بار دویدن مسافت 200 متر با 30 ثانیه استراحت بین هر دویدن.

5- 800 متر دویدن آرام برای سرد کردن بدن.

باید دقت کرد که این تمرینات باید 2 تا 3 بار در هفته انجام شود و بیشتر از آن جایز نیست.همچنین روزهای دیگر باید به تمرینات مهارتی و دیگر تمرینها اختصاص داده شود زیرا بدن باید فرصت استراحت و تجدید قوا(ریکاوری) داشته باشد.

یک نمونه برنامه تمرینی برای روزهایی که تمرینات دوره ای انجام نمی شود:

1- سه کیلو متر دویدن سریع

2-100 متر دو سرعت

3-یک راند سه دقیقه ای سایه زدن

4-300 متر دویدن به عقب

5-100 متر دو سرعت

6-یک راند سه دقیقه ای سایه زدن

7-100 متر دو سرعت

8-400 متر دودن همراه سایه زدن با دستها

9-یک راند سه دقیقه ای سایه زدن

10-100 متر دو سرعت

11-100 متر دویدن به سمت عقب

12-400 متر دویدن آرام

13-قدم زدن جهت سرد کردن بدن

تمرین سختی بود نه؟

بله این تمرین تیم ملی المپیک امریکا است...

به هر حال این نوع تمرینات همراه با دویدنهای طولانی و همچنین تمرینات دوره ای ذکر شده باعث بالا رفتن توان یک بوکسور می شوند.(البته در مورد تمرینات با وزنه هم در آینده مطالبی را خواهم گفت)

مهارت

  موارد گفته شده در قبل همگی برای آماده سازی بدن یک بوکسور بود.البته واقعا ورزش بوکس ورزشی سنگین است که احتیاج به بدنی آماده دارد اما این همه کار نیست.بوکسور فوق العاده قدرتمندی که مهارت در مشت زنی و دفاع و ... نداشته باشد محکوم به شکست می باشد.مهارت با کار کردن در کنار یک مربی خوب و با تمرینات جب و پانچ و رقص پا و اسلیپ و دیگر انواع دفاعها و .... بدست می آید که باید زمان زیادی را برای آن صرف کرد(مثلا خودم برای یاد گرفتن اسقرار درست پاها حدود 4 ماه تمرین مداوم زیر نظر استاد پدیسار داشتم)

کمبود زمان

به دلیل اینکه برای کسب مهارت در بوکس باید مدتهای زیادی را به تمرین پرداخت این سوال پیش می آید که تمرینات بدن سازی که در قبل ذکر شد را چگونه انجام دهیم زیرا وقت کم می آوریم؟در پاسخ باید گفت همین تمرینات مهارتی مثل جب و پانچ و کیسه زدن و میت زدن و ... همگی نوعی بدن سازی هم محسوب می شوند و اغلب مبتدیان تا حدود متوسط از این تمرینات استفاده می کنند و بعد از رسیدن به مراحل بالاتر و تبدیل شدن به یک آماتور و یا حرفه ای آن وقت لازم است از تمرینات بدن سازی پیشرفته تر استفاده شود.

کلام آخر

سر آخر باید گفت که نهایت کار یک بوکسور در درون رینگ مبارزه رقم می خورد و بهترین مکان برای آموختن همان داخل رینگ است.به قول بروسلی(استاد هنرهای رزمی): من مبارزه را در خود مبارزه کردن آموختم.پس مبارزه کنید

و مبارزه کنید و مبارزه کنید...

در آینده مطالب جدید و مکملی برای تمرینات خواه نوشت.

مراجع:

WWW.BODYBUILDING.COM

WWW.ROSSBOXING.COM

کتاب فیزیولوژی ورزشی

ترجمه و تالیف

مسعود خرازی

رژیم غذایی بوکسورها(دوشنبه 87 شهریور 18 ساعت 3:9 عصر )

تغذیه یک بوکسور

مانند هر ورزشکار دیگری بوکسورها  هم برای داشتن انرژی لازم در حین انجام ورزش احتیاج به رژیم غذایی مناسب دارند.به دلیل انرژی زیادی که یک بوکسور در حین مسابقه و تمرین می سوزاند رعایت یک رژیم غذایی مناسب برای جلوگیری از کاهش حجم ماهیچه ای بسیار حیاتی است.

یک بوکسور چه باید بخورد؟

سه گروه غذایی اصلی که یک بوکسور باید مصرف کند شامل کربوهیدراتها-پروتئینها-و چربی ها است.

1-کربوهیدراتها:به دلیل غیر هوازی بودن ورزش بوکس برای بوکسوری که چندین راند 3 دقیقه ای را به مبارزه ای سخت مشغول است جایگزینی گلیکوژن از دست رفته بسیار مهم است و منبعی که می تواند این کار را به طور مداوم انجام دهد کربو هیدراتها هستند.منابع اصلی کربوهیدراتها گندم و جو و انواع غلات و ماکارونی و سیب زمینی و میوه جات و بنشن و...تشکیل می دهند.متخصصان تغذیه پیشنهاد می کنند که 45-55 درصد از غذای روزانه را باید این مواد برای یک بوکسور تشکیل دهند.یعنی اگر 4000 کالری در روز دریافت می شود باید 1800 الی 2200 کالری آن از این مواد باشد.

2-پروتئینها:در تمرینات و مسابقات بوکس به دلیل آسیب دیدگی داخلی عضلات باید شرایطی فراهم شود تا هرچه زودتر این آسیب دیدگی ها ترمیم شود.البته این ترمیم عضلات باعث افزایش قدرت نیز میشوند.منبع اصلی این ترمیم پروتئینها هستند.غذاهای سرشار از پروتئین از قبیل گوشت قرمز و گوشت جوجه و ماهی و تخم مرغ و ...هستند.

متخصصان در جیره غذایی روزانه یک بوکسور 30-40 درصد مواد پروتئینی را لازم می دانند.

لازم به ذکر است پروتئین در جلوگیری از خستگی عضلات و همچنین بالا بردن قدرت بوکسور نقش مهمی دارد.در بوکسورهای حرفه ای استفاده از مکملهای پروتئینی قبل و بعد از مسابقه رایج است که البته مصرف آن باید زیر نظر متخصص باشد.

4-چربی ها:خوردن چربی زیاد باعث افزایش وزن بدن می شود که برای یک بوکسور نامطلوب است اما مقدار مناسب آن که حدود 15 در صد از جیره غذای روزانه است توصیه می شود زیرا منبعی برای انرژی و همچنین ذخیره کننده ویتامینهای ضروری بدن مانند ویتامین ای است.در اینجا منظور چربی های حاوی امگا3 و امگا 6 است که در غذاهای دریایی و همچنین گردو یافت می شود.

آب:ناگفته پیداست که آب بسیار حیاتی و مهم است که باعث تعدیل در فعل و انفعالات بدن می شود.یک بوکسور باید روزی 8-10 لیوان آب بخورد تا باعث افزایش توان ذخیره ای آب در بدن خود شود.

جدول غذایی یک بوکسور

یک بوکسور چه چیزهایی را نباید بخورد

1-غذاهای فست فود مثل پیتزا و سوسیس و کالباس و ...

2-سرخ کردنی

3-غذاهای شیرین و شربت و ...

4-چربی های اشباع شده

5-چیپس و تنقلات

6-شکلات

رژیم غذایی در دوران تمرینات معمولی

در دوران قبل از مسابقات و تمرینات معمولی که قصد مسابقه وجود ندارد رژیم غذایی با کمی تغییر به صورت 60درصد کربو هیدرات و 20در صد پروتئین و 20 درصد چربی می باشد.

رژیم غذایی قبل از مسابقه

رژیم غذایی قبل از مسابقه یک بوکسور جهت به تاخیر انداختن خستگی او در حین مسابقه بسیار موثر است.یک بوکسور در این شرایط باید غذاهایی را بخورد که سطح انرژی و قند خون اورا در حین مسابقه در سطح مطلوب نگهدارد.در چنین شرایطی باید وعده های غذایی از 3 وعده به 6 وعده کوچکتر در روز افزایش یابد.در این وعده ها حتما با ید از غذاهایی با نشاسته سبکتر مثل نان جو-ساندویچها-میوه ها و حبوبات استفاده شود.باید از خوردن میوه های مسهل و غذاهای جدید که احتمال حساسیت دارند خود داری شود.همچنین یک بوکسور باید 2الی 3ساعت قبل از مسابقه حدود نیم لیتر آب بخورد تا تعادل شیمیایی بدن او در حین مسابقه حفظ شود.

رژیم غذایی بعد از مسابقه

بعد از مسابقه به دلیل از دست دادن مقدار زیادی گلیکوژن باید ترتیبی داد تا ریکاوری با سرعت انجام شود.لذا بلافاصله بعد از انجام مسابقه باید غذایی سبک اما با کربوهیدرات و پروتئین بالا توسط بوکسور استفاده شود و هر دو ساعت یک بار آن هم سه مرتبه این کار انجام شود.بعد از این شش ساعت دوباره بوکسور به رژیم عادی خود بر می گردد.

سر آخر به نکات ذیل توجه شود:

-وعده های غذایی یک بوکسور باید 5 الی 6 وعده در روز باشد.

-از خوردن شکلات و شیرینی و کیک خود داری کنید.

-یک بوکسور بهتر است قبل از خواب یک عدد موز بخورد.

-از خوردن آب دریغ نورزید.

تاریخچه مشت زنی در ایران(دوشنبه 87 خرداد 13 ساعت 11:6 صبح )

مایک تایسون(یکشنبه 86 مهر 22 ساعت 10:59 صبح )

تراژدی سقوط مایک تایسون

((میخوام آدما رو بکشم میخوام دل و رودشون رو بکشم بیرون و بچه هاشون رو بخورم))

این گفته های مایک تایسون است.ستاره بوکس حرفهای جهان در اواخر دهه 80 که در آمار ورزش حرفه ای دنیا غیر متعارف ترین ورزشکار شناخته شد.

به دنیا آمدن او در یکی از بدنام ترین محله های بروکلین و داشتن عضلاتی ورزیده کم کم از او یک شخصیت عجیب ساخت.شانس مایک تایسون برای دیرتر رفتن به زندان همین ورزش بوکس بود که مربی او کاس دی آماتو استعداد او را در از پادر آوردن حریفان قلدر کشف کرد.در سن 20 سالگی او جوانترین قهرمان سنگین وزن دنیا شد.او 19 مسابقه حرفه ای خود را تا مقام قهرمانی با ناک اوت به پایان برد که 12 تا از این ناک اوتها در راند اول اتفاق افتاد.

  آموزشها کاس دی آماتو حرف نداشت.در رینگ هیچ کس حریف سرعت بالای ضربه و هماهنگی و دقت ضربه و از همه مهمتر قدرت وحشتناک ضربات او نمی شد.توانایی دفاعی او هم با آموزشهای مربی توانایش بسیار عالی بود و باعث شد او شکست ناپذیر باقی بماند.در سال 1988 تایسون در حالی که تمام عناوین قهرمانی را بدست آورده بود ((لری هولمز))-قهرمان سنگین وزن آمریکایی-را ناک اوت کرد و این تنها ناک اوت او طی 75 مبارزه اش بود.بعد او سراغ قهرمان دیگری به نام اسپینکز رفت و فقط 91 ثانیه طول کشید تا او را ناک اوت کند.این طلایی ترین دوران مایک تایسون بود زیرا هنوز هیولای وحشتناک درون او تحت کنترلش بود.

  دوران سقوط او آغاز شد.با این که هنوز از لحاظ سن و سال و آمادگی بدنی در اوج بودولی بعد از شکست دادن اسپینکز زندگی او وارد مرحله جدیدی شد.با مرگ کاس دی آماتو تایسون دوباره رها شد.ازدواج اولش هم با شکست مواجه شد و برای رسانه ها خوراک تازه پیدا کردند.او مربی دوم خود رونی را هم کنار گذاشت.کم کم ضعف مهارتی و بدنی او هم شروع شد.او دیگر کمتر دفاع می کرد و بیشتر به دنبال ناک اوت کردن حریف با یک ضربه بود تااین که در 1989 برای اولین بار این غول سرکش در یک مسابق با فرانک برونو با یک ضربه نقش زمین شد.با اینکه در راند ششم باز هم با ناک اوت برحریف خود پیروز شد اما دیگر ضعف او آشکار شده بود.

  سقوط او وقتی کاملتر شد که او در راند دهم توسط بوستر داگلاس ناک اوت شد.بااینکه همه نسبت به داوری اعتراض داشتند و می گفتند داور در راند هشتم آهسته شمرده تا داگلاس از زمین بلند شود اما دیگر ضعف تایسون مشخص شده بود.((ترسناک ترین بوکسور تاریخ)) ((بدترین مرد کره زمین)) ((مایک آهنین)) شکست خورده بود.اینها همه لقبهایی بود که رسانه ها به او داده بودند.

داغ ناک اوت برای تایسون بسیار سنگین بود و بالینکه بعد از آن چندین بوکسور را لت و پار کرد اما مردم نمی توانستند شکست او را باور کنند.برای همین او باید قهرمان دنیا یعنی هالیفیلد را شکست می داد.آنها چند بار قرار مسابقه گذاشتند اما نفس بد کار تایسون بیدار شده بود.اواخر سال 1991 تایسون را به جرم تجاوز و آزار و لذیت به یک دختر نوجوان دستگیر کردند  و به زندان انداختند.سه سال زندان او را تا سال 1995 از رینگ دور نگهداشت.تا اینکه مسابقه ((سرانجام)) را با هالیفیلد در سال 1996 در لاس وگاس به انجام رسانید.در این مسابقه داور تایسون را در راند 11 ناک اوت تکنیکی اعلام کردو تایسون برای سومین بار قهرمان سنگین وزن جهان شد.با اعتراضهایی که به ضربات سر هالیفیلد در مبارزه شد نتیجه مبارزه مورد تردید قرار گرفت و به همین دلیل سال بعد مسابقه دیگری که به مسابقه((فریاد و خشم)) معروف شد بین این دو نفر برپاشد که گرانترین مسابقه تاریخ بوکس حرفه ای لقب گرفت برپا شد که بیش از 100 ملیون دلار هزینه برداشت که 30 ملیون دلار آن به تایسون رسید اما در راند سوم مسابقه در واکنش به ضربات سر هالیفیلد تایسون گوش او را با دندان کند و داور با این کار او را دیسکالیفه(اخراج) کرد.با اینکه دو روز بعد تایسون عذرخواهی کرد اما تا یک سال از مسابقات محروم شد.

بعد از این حادثه دیگر تایسون را نمی شد کنترل کرد و او کم کم تبدیل به انسان خلافکار شد.کتک زدن دو موتور سوار در خیابان کتک زدن داور ناک اوت کردن حریف خارج از زمان مسابقه استفاده از ماری جوانا در مسابقه خالکوبی های عجیب و غریب مشکلات خانوادگی عیاشی کردن و...

سر آخر مبارزه با دوست قدیمی اش لوییس محو شدن تایسون از دنیای بوکس بود.در سال 2002 این مسابقه شکل گرفت و لوییس که خوب تمرین کرده بود تایسون را که تا قبل از مسابقه به ول خرجی و عیاشی می گذراند را در راند 8 ناک اوت کرد.بعد از آن هم تایسون در چند مسابقه معمولی برای دادن بدهی هایش شرکت کرد ولی در یک مسابقه نمایشی در در راند هفتم وارد رینگ نشد و دنیای بوکس را ترک کرد زیرا به گفته خودش(( دیگر دل و جگر مسابقه را ندارد.))

رینگ بوکس حرفه ای مثل میدان مبارزه گلادیاتورها می ماند یا لت و پار می کنی یا لت و پار می شوی.وقتی وارد رینگ می شوی دیگر تنهای تنها هستی و برای زنده ماندن نامت مبارزه می کنی و با یکی دو شکست دیگر فراموش می شوی.

 مایک تایسون یک قاتل بالفطره رینگ بوکس است اما از لحاظ روانشناسان او یک قربانی رینگ و هیجان رسانه ای آن است.او از عزت نفس پایینی برخوردار بود و باعث شد شخص قوی هیکلی مثل او در رینگ زندگی ناک اوت شود...  

چند تصویر از مایک تایسون چهره جنجالی بوکس(پنج شنبه 86 مهر 19 ساعت 9:59 صبح )

تاریخچه بوکس(پنج شنبه 86 مهر 19 ساعت 8:48 صبح )

تاریخچه فن بوکس

مسابقه ورزش بوکس بطور رسمی در ششصد و هفتاد و هفت سال قبل از مسیح در بیست و سومین بازی المپیک در هاین که اولین نبرد این ورزش است شروع شده و «ابراستوس» اهل سمیرنا در این مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد. این‌که قدیمیترین نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت و چگونه با یکدیگر می‌‌جنگیدند معلوم نیست. چنانکه در تواریخ روم ذکر شده است که طرفین مشت‌های خود را به چرم‌های خامی محکم بسته و سعی می‌کردند که با ضربات محکمی از این مشت‌های سخت و سنگین حریف را از پای در آورند. البته این مسابقات بدون رعایت وزن بدن انجام می‌‌شد.

ملائکوماس که پدرش نیز در چهل و پنج سال بعد از مسیح فاتح بوکس و قهرمان المپیک گردیده بود عموم رقیبهای خود را تنها با فن (نه با زور و قدرت) مغلوب می‌‌ساخت. مسابقه‌هایی که بدین صورت وقوع می‌‌یافت بدون انقطاع بود و دائماّ در میدان‌های مسابقه یک ورزشکار با قهرمانان آماده بنبرد بوده و هرکس که از بین تماشاچیان داوطلب مسابقه بود دست خود را بلند می‌‌کرد. ملائکوماس قهرمان رومی که در اکثر نبردها ورزشی بدین نوع فاتح می‌‌گردید بالاخره در یک مسابقه که حریف او کشته شد اشتهاری بسزا یافت. در این مسابقه‌ها قهرمانان دوره امپراتوری روم دستهای خود را باآلتی شبیه به دستکش که روی آن میخهای محکم فولادی کوفته شده بود مجهز می‌کردند و نیز یک نوع دستکش مخصوص دیگر که از چرمهای سخت و محکم در دست می‌‌گرفتند و مسابقه را شروع می‌‌کردند. با استفاده این دستکشها در هر مسابقه یکی از دو طرف حتما سخت مجروح یا مقتول می‌‌شد سبب شد که مسابقه‌های بوکس بدین شکل ترک شود. در واقع بازی بوکس با از بین رفتن مسابقه‌های المپیک توأم گردیده و در سال 400 بعد از میلاد قهرمانان ورزشهای مختلف بوکس را به کلی فراموش کردند. در همان عصر یا چند قرن بعد ورزش کشتی گیری که مخاطرات ان کمتر از اینگونه بوکس‌ها نبود متداول شد و از ورزشهای عمومی گردید.

مقارن با آغاز قرن هیجدهم مجدداَ بازی بوکس و کشتی گیری که هر دو از بین رفته بودند شروع شد بطوریکه حکایت می‌‌شود یک نفر کشیش ایتالیایی که نامش «سن برنادن» بود به جوانان عصر خود فن بوکس را می‌‌آموخت و منظورش از این عمل این بود که دوئل (مبارزه با شمشیر) را که پیوسته به مرگ یکی از دو حریف پایان می‌‌یافت منسوخ نماید و به جای آن نبرد با مشت که خطر آن کمتر است متداول کند. سن برنادن رواج این فن را یک نوع احسان و نیکوکاری می‌‌دانست از این رو او را پدر بوکس نامیده اند.

در لندن هم یکی از استادان شمشیر بازی به نام جمس فیک مدرسه ورزش بزرگی دائر کرد که گذشته از تعلیم شمشیر بازی و نیزه‌پرانی و غیره فنون بوکس را نیز به شاگردان خود می‌‌آموخت.

جمس فیک برای مشت‌زنی قواعد و قوانین مخصوصی وضع نکرد بلکه مثل امروز محوطه‌ای که اطراف آن با طناب محصور است ایجاد کرد و به شاگردان خود چنین اجازه داد که در حین بوکس حق دارند یکدیگر را گرفته و به شکل کشتی به زمین زنند در این کشتی‌گیری هر کس که بر زمین نمی‌خورد فاتح محسوب می‌‌شد. برای این چنین مسابقه‌ها چنانکه ذکر شد قواعد خاصی وضع نشده بود از این لحاظ بسیار خطرناک می‌‌شد و داوطلبان بوکس پس از محاربه مشت و گلاویز شدن با یکدیگر گاهی هر دو به زمین می‌‌خوردند و در نتیجه تعیین و معرفی فاتح بسیار مشکل می‌‌شد.

پس از ایجاد بوکس به این صورت یکی از استادان ورزشکار انگلیسی موسوم به چک بروکتون در سال 1749 در مسابقه‌ای که داور قوانین و دستورات مخصوص وضع کرد وسعت میزان مسابقه و عده اشخاصی که حق ورود به محوطه میدان بازی را داشتند معلوم کرد. ولی هنوز این بازی به طور رسمی معول نشده بود و در هر جا که مشت زن‌ها مسابقه می‌‌دادند پلیس آنها را متفرق می‌‌ساخت.

در قرن هیجدهم با اینکه انواع ورزشها در انگلستان بحد اعلاء ترقی خود رسید و قهرمانان بسیاری دیده می‌‌شد به این دلیل هیچ اهمیتی به این ورزش نمیدادند و آن را ورزشی خطرناک میدانستند زیرا تصور می‌‌شد که یکی از داوطلبان حتما بایستی کشته یا سخت مجروح گردد.

جون جاکسون که از استادان بوکس قرن هیجدهم بود تدریجا بوکس را رسمی کرد و چون خود استاد بی نظیری بود در هر مسابقه مبالغ هنگفتی عاید او گردید زیرا از همان موقع جوائز سنگینی برای قهرمانان این فن معین شده بود. این شخص اولین مشت زن و قهرمان عصر خود بود و توانسته بود این ورزش را در دنیا رواج دهد.

در سال 1835 جمس پورله ورزشکار انگلیسی این ورزش را به آمریکا برد. ولی پیشرفت آن به قدری سریع بود و به اندازه‌ای آمریکائی‌ها به این ورزش راغب بودند که در سال 1860 یعنی 25 سال پس از ورود این ورزش در آمریکا جون سن هیس آمریکایی توانست در سرزمین انگلستان که این بازی وضع شده و قرنها قهرمانان دنیا از آن مملکت بوده‌اند فاتح گردد و در تمام دنیا بی رقیب باشد.

با آنکه جک بروگتون مدت هه بود که دست کش مخصوص بوکس را اختراع کرده بود ولی بیش از یکی دو مورد آن را به کار نبرده بودند و در اکثر مسابقه‌ها با مشت گره شده و بدون دست کش با یکدیگر می‌‌جنگیدند از همین جهت مدت مسابقه و دوره آن خیلی طول می‌‌کشید طویل‌ترین دوره‌ای بوکس که در سال 1824 در 23 ژوئیه بین قهرمانان آمریکائی میکه مادن و بیل هایس انگلیسی در انبرگ انگلستان انجام شد. این مبارزه جمعاَ شش ساعت و سه دقیقه بطول انجامید.

ورزش بوکس با وضعیت کنونی از سال 1890 یعنی پس از آنکه مارکیز کوئینزبری قواعد جدیدتری وضع کرد و استعمال دست کش بوکس را رسمی کرد شروع شد. او مدت هر دوره بوکس را سه دقیقه و فواصل بین دورها را یک دقیقه معین کرد و چون این دستور می‌توانست نتیجه نیکویی برای ورزیدن و رفع خستگی بشود از طرف عموم ورزشکاران دنیا قبول شد و طریقه‌ای که کینز معین کرده بود متداول و مرسوم گردید.

برای اولین دفعه مسابقه با وضع جدید در سال 1892 در هفتم سپتامبر در ارولئون بین جون سولیوان آخرین قهرمان مشت‌زن بدون دست کش که قهرمان تمام آمریکا بود و جوانی بیست و شش ساله موسوم به جمس می‌‌کوربت که او نیز آمریکائی و ار رقیب خود دو سال کوچک‌تر بود انجام و پس از 21 دوره (راند) مبارزه قهرمان قدیم دنیا که بدون دستکش عنوان و مقام عجیبی پیدا کرده بود مغلوب قهرمانی شد که با دستکش بوکس را آموخته بود.

تاریخچه فن بوکس در ایران

دقیقا معلوم نیست که چه کسی این ورزش را به ایران آورده است ولی به گفته برخی از استادان جوانی پرشور و متهور موسوم به هوارد باسکرویل از آمریکا بسمت مدیریت کالج آمریکائی در رضاییه مامور شد. این جوان با خود مقداری اثاث ورزش و چند دستکش بوکس به ایران آورد. او بعدها با مشروطه‌خواهان ایران همراه شد و در جریان جنگی کشته شد.

سالهایی که صنعت سینمای ایران ترقی کرد جوانان روی پرده سینما این ورزش را دیده و با خود تمرین می‌‌کردند چند نفری هم که در آن سالها به خارج برای تحصیل رفته بودند به این ورزش آشنا شدند. در سالهای 1314 یک نفر مهندس چکسلواکی موسوم به فایت که مامور ایران در کمپانی اشکودا در تهران شده بود وارد ایران شد. فایت یکی از قهرمانان معروف سنگین وزن اروپا بود و چندین سال قهرمان اروپا بود و یک بار هم ماکس شملینگ آلمانی را مغلوب کرده بود. چند نفر از علاقه‌مندان در آن دوران نزد ایشان مشغول به تمرین شدند که آقایان ناطقی (محصل مدرسه نظام) و استوار زنگنه پور از جمله این افراد بودند.

در همین سالها در بعضی از شهرهای ایران جوانان به این ورزش آشنا شدند برای مثال درمشهد منوچهر مهران و حسین بنایی و چند نفر دیگر نزد یک نفر آلمانی مهندس برق به تمرین این فن مشغول بودند.

از سال 1318 که به دستور رضا شاه مسابقات قهرمانی کشور شروع شد تا سال 1324 این ورزش جزء برنامه نبود. علت اصلی نبودن وسائل و مربی و نبودن مقررات لازم بود. بالاخره در سال 1323 این ورزش مورد توجه اداره تربیت بدنی واقع شد و برای اولین دفعه بطور رسمی جزء برنامه مدارس و دانشکده‌ها شد این مسابقه با وسائل آمریکایی‌ها و قضاوت آمریکایی‌ها و «محمد پور» و «عبدالله نادری» انجام شد در خاتمه مسابقه گلدان نقره‌ای جهت یاد بود و قدر دانی از زحمات مربی ورزش آمریکایی توسط رئیس اداره تربیت بدنی (ابوالفضل صدری) به ایشان داده شد. این عمل موجب نهایت نزدیکی روابط ورزشی ما شد چنانچه جوانان ایرانی در اکثر مسابقات با آمریکایی‌ها شرکت نمودند و غالبا هم پیروز می‌‌شدند. یک روز سروان پل دولین به آقای نادری گفتند بد نیست که با دستکش ما و دکتر و مربی ما و به طور کلی با دست خودمان ما را کتک می‌‌زنند. در سال 1324 از طرف اداره تربیت بدنی آقای نادری مامور شدند جهت مسابقات قهرمانی تهران رینگ بوکس تهیه نمایین که قیمت ان هم 150000 ریال بوده است. و طبق نقشه ایکه از آخرین مدل تهیه شده بود ساخته شد. که این رینگ مزبور از طرف را آهن به سازمان تربیت بدنی ایران هدیه شد. در سال 1324 برای اولین بار با کمک اولیای ارتش آمریکایی مقیم ایران و با واگذاری مقدار کافی وسائل و قضاوت و لوازم مورد احتیاج مسابقه دستجات آزاد انجام شد .

بوکس در ایران پس از فعالیتی 34 ساله با پیروزی انقلاب دچار وقفه شد این رشته پس از ده سال بار دیگر راه اندازی شد و بدلیل ابهامات ایجاد شده و عدم تفاوتی که در جامعه بین بوکس حرفه‌ای و آماتور وجود داشت این رشته جایگاه گذشته خود را بدست نیاورد و در این میان مسائل شرعی و برخی اظهارات در این زمینه بر ابهامات افزود و ذهنیت‌های منفی نسبت به بوکس ایجاد کرد.

وزن دستکش

وزن دستکش تا متوسط وزن 8 اونس ؛ متوسط 10 اونس و برای سنگین وزن 12 اونس کمتر نباشد.

محل بوکس

محل بوکس از داخل طناب‌ها 6.10 × 6.10 متر مساوی با 20 ×20 فوت و از خارج 8 × 8 متر مساوی با 26 × 26 فوت می‌‌باشد. گوشه‌ها بایستی بخوبی (در قدیم با پارچه و پنبه)توسط تشکهای مخصوص پوشیده شود. محوطه از چهار طرف توسط 4 طناب پوشیده شده که قطر طنابها یک اینچ و روی آن توسط پارچه نرمی یا لاستیک پوشانده می‌‌شود. فواصل طناب‌ها از کف محوطه به ترتیب 30 , 60 , 90 , 120 سانتی متر می‌‌باشد. کف محوطه بوکس بایستی با تشک به ضخامت 5 سانتی متر و روی تشک را نیز با برزنت محکم پوشیده شده و توسط طناب به کف محوطه بسته می‌‌شود.

مدت مسابقه

مسابقه در 5 دوره(راند) 2 دقیقه یا 3 دوره(راند) 3 دقیقه انجام می‌‌شود .

اوزان مسابقه

اوزان در مسابقات آماتور هشت کلاس با اوزان زیرین مورد نظر است مگس وزن 51 کیلوگرم خروس وزن 54 پر وزن 58 سبک وزن 62 نیم وزن 67 میان وزن 73 نیم سنگین 80 سنگین وزن 80+

وسایل مورد نیاز: از قبیل بطری آب و حوله و اسفنج و نظایر آنها لازم است که از طرف باشگاه مربوطه تأمین می‌‌شود.

نکاتی در مورد امتیازات مسابقه

1- تعداد ضربات – ضرباتی که مطابق قانون و بدون دفاع به هدف اصابت نماید 2- دفاع بطوری که حملات حریف خنثی شود. 3- حمله و روش صحیح بوکس لازم است کاملاً مورد نظر باشد. 4- ضربات خطا و غیر فنی حساب نمی‌شود 5- در موقعی که داور وسط خطا را دیده و تذکر می‌‌دهد لازماست امتیاز کسر شود توسط داورها ضربات صحیح بایستی با مشت بسته و با سطح جلو چهار انگشت دست زده شود. محل صحیح ضربات جلوی صورت و طرفین آن , جلوی بدن بالاتر از کمربند و طرفین ضربه زده شود , روی ساعد و بازو و دستکش امتیاز نخواهد داشت. نسبت به اتفاقات آنی تصمیم داور وسط قطعی است و در غیر این صورت کمیته مسابقات تصمیم لازم را می‌‌گیرد.

.

اخبار(یکشنبه 86 مهر 15 ساعت 12:45 عصر )